Mâzîden Âtîye Zarâfet: Osmanlı’dan Cumhuriyet’e Kadın Kıyafetleri

Çağdaş sanat vesilesiyle tanıştığım Abdülmecit Efendi Köşkü şu an Osmanlı İmparatorluğu’nun son yıllarından Cumhuriyet’in ilk yıllarına kadar olan kadın kıyafetlerine yer veriyor. Instagram’daki kapısından zürafanın uzandığı fotoğrafları hatırlarsınız. İstanbul Arkeoloji Müzesi’nin ve Pera Palas Hoteli’nin mimarı olan Alexandre Vallaury tarafından inşa edildiği düşünülen bu köşk ile ben 16. Burada Abdülmecid Efendi’nin eşi Şehsuvar Baş Kadıefendi’nin gelinliğini de Atatürk’ün silah arkadaşlarından Miralay Bekir Sami Bey’in eşi Rukiye Tahire Günsav’a ait gelinliği de görebilirsiniz. . Benim sergide sevdiğim şeylerden biri sokak kıyafetlerinin bulunduğu odada Osman Hamdi Bey’in Gezintide Kadınlar tablosuna da yer verilmiş olmasıydı. İlginizi çeken bir eser hakkında detaylı bilgiye erişebilmeyi kıymetli bulduğumu yazılarımı okuyanlar hatırlayacaktır. İstanbul Bienal’i kapsamında açılan İçimdeki Çocuk sergisiyle tanımıştım. Daha sonrasında ise girdiğiniz odalarda özel gün kıyafetleri olarak adlandırılan şık kıyafetleri ve ferace, çarşaf ve güneş şemsiyelerinin olduğu sokak kıyafetlerini görüyorsunuz. Osmanlı İmparatorluğu’nun gelin kıyafetleri sizi şair ve bestekar Leyla Saz’ın bestelediği bir müzik ile birlikte karşılıyor. Sergi alanına ağır kırmızı perdeler arasından giriyorsunuz. Bu odada tablodaki kadınların kıyafetlerinin sergilendiğini hissediyorsunuz. Ben de bu sergiyi gezme fırsatı buldum ve gözlemlerimi sizlerle paylaşmak istedim. yılında Mâzîden Âtîye Zarâfet isimli sergiye ev sahipliği yapıyor. 1880-1885 yılları arasında Mısır Hıdivi İsmail Paşa tarafından yaptırılan ve Abdülmecit Efendi’nin yazlık konutu olan Abdülmecit Efendi Köşkü, Cumhuriyetimizin 100. Zemin katta bulunan bir diğer oda da Leyla Saz’ın kıyafetlerine, armonyumuna ve sergi alanını gezerken çalan müziğin notalarına yer veriyor. Osmanlı İmparatorluğu’nun son dönemine ait kadın kıyafetlerinin sergilendiği bu katta kıyafetler hakkında detaylı bilgi alabileceğiniz QR kodlara da yer verilmiş durumda.

Mâzîden Âtîye Zarâfet: Osmanlı’dan Cumhuriyet’e Kadın Kıyafetleri

Ben de bu sergiyi gezme fırsatı buldum ve gözlemlerimi sizlerle paylaşmak istedim. İstanbul Bienal’i kapsamında açılan İçimdeki Çocuk sergisiyle tanımıştım. Osmanlı İmparatorluğu’nun son dönemine ait kadın kıyafetlerinin sergilendiği bu katta kıyafetler hakkında detaylı bilgi alabileceğiniz QR kodlara da yer verilmiş durumda. İstanbul Arkeoloji Müzesi’nin ve Pera Palas Hoteli’nin mimarı olan Alexandre Vallaury tarafından inşa edildiği düşünülen bu köşk ile ben 16. Bu odada tablodaki kadınların kıyafetlerinin sergilendiğini hissediyorsunuz. Osmanlı İmparatorluğu’nun gelin kıyafetleri sizi şair ve bestekar Leyla Saz’ın bestelediği bir müzik ile birlikte karşılıyor. İlginizi çeken bir eser hakkında detaylı bilgiye erişebilmeyi kıymetli bulduğumu yazılarımı okuyanlar hatırlayacaktır. Zemin katta bulunan bir diğer oda da Leyla Saz’ın kıyafetlerine, armonyumuna ve sergi alanını gezerken çalan müziğin notalarına yer veriyor. Çağdaş sanat vesilesiyle tanıştığım Abdülmecit Efendi Köşkü şu an Osmanlı İmparatorluğu’nun son yıllarından Cumhuriyet’in ilk yıllarına kadar olan kadın kıyafetlerine yer veriyor. 1880-1885 yılları arasında Mısır Hıdivi İsmail Paşa tarafından yaptırılan ve Abdülmecit Efendi’nin yazlık konutu olan Abdülmecit Efendi Köşkü, Cumhuriyetimizin 100. yılında Mâzîden Âtîye Zarâfet isimli sergiye ev sahipliği yapıyor. Daha sonrasında ise girdiğiniz odalarda özel gün kıyafetleri olarak adlandırılan şık kıyafetleri ve ferace, çarşaf ve güneş şemsiyelerinin olduğu sokak kıyafetlerini görüyorsunuz. Burada Abdülmecid Efendi’nin eşi Şehsuvar Baş Kadıefendi’nin gelinliğini de Atatürk’ün silah arkadaşlarından Miralay Bekir Sami Bey’in eşi Rukiye Tahire Günsav’a ait gelinliği de görebilirsiniz. Instagram’daki kapısından zürafanın uzandığı fotoğrafları hatırlarsınız. . Sergi alanına ağır kırmızı perdeler arasından giriyorsunuz. Benim sergide sevdiğim şeylerden biri sokak kıyafetlerinin bulunduğu odada Osman Hamdi Bey’in Gezintide Kadınlar tablosuna da yer verilmiş olmasıydı.